"Kiedy przywódcy dają negatywny przykład, profesjonaliści tym bardziej muszą być sprawiedliwi. Trudno złamać państwo prawa bez wysługiwania się prawnikami; trudno doprowadzać do pokazowych procesów bez wysługiwania się sędziami" (Timothy David Snyder, Dwadzieścia przykazań wolnych ludzi).
Zgodnie z Rzymskim Statutem Międzynarodowego Trybunału Karnego, czyn popełniony w ramach rozległego lub systematycznego świadomego ataku skierowanego przeciwko ludności cywilnej, polegający na celowym powodowaniu poważnego uszkodzenia ciała albo zdrowia fizycznego jest zbrodnią przeciwko ludzkości.
Atak skierowany przeciwko ludności cywilnej definiowany jest w Statucie jako sposób działania, polegający na wielokrotnym dopuszczaniu się takich czynów, podjęty stosownie do lub dla wsparcia polityki państwowej lub organizacyjnej zakładającej dokonanie takiego ataku.
Odpowiedzialności karnej i karze za zbrodnie objęte jurysdykcją Trybunału podlega nie tylko ten, kto popełnia zbrodnię sam, wspólnie z inną albo za pośrednictwem innej osoby, ale też ten, kto zleca, nakłania bądź w inny sposób przyczynia się do jej dokonania lub usiłowania, wreszcie usiłuje popełnić taką zbrodnię poprzez podjęcie działań rozpoczynających jej dokonanie, do którego jednak nie dochodzi z powodów niezależnych od jej zamiaru.
Pełnienie funkcji głowy państwa czy szefa rządu, członka rządu czy parlamentu, wybieralnego przedstawiciela lub funkcjonariusza państwowego nie zwalnia sprawcy od odpowiedzialności karnej. Nie może też samo w sobie stanowić podstawy do zmniejszenia wymiaru kary. Immunitety i inne przywileje związane z pełnieniem funkcji publicznej nie stanowią przeszkody do wykonywania jurysdykcji Trybunału.
Zbrodnie objęte jurysdykcją Trybunału nie podlegają przedawnieniu.
Polska, 4 kwietnia 2020r., sobota, przedpołudnie. Taki luźny ciąg nieuprawnionych skojarzeń.
O AUTORZE
Radosław Baszuk. Adwokat, obrońca w procesach karnych.